زندگی‌نامه دکتر محسن احمدنیا

دکتر محسن احمدنیا، فرزند حسن، در سال 1364 در خانواده‌ای اصیل از شهر درگز دیده به جهان گشود. پدر ایشان از افراد سرشناس و کارمند اسبق دادگستری بودند که نقش مهمی در تربیت و رشد شخصیت وی داشتند. دکتر احمدنیا از همان ابتدا با سخت‌کوشی و تعهد، مسیر تحصیلی خود را طی کرد و موفق شد تا مقطع پیش‌دانشگاهی تحصیلات خود را در شهر زادگاهش با موفقیت به پایان برساند.

دکتر احمدنیا نه تنها در عرصه علمی برجسته بودند، بلکه در ورزش نیز یکی از چهره‌های موفق در رشته کشتی محسوب می‌شدند. وی به واسطه تلاش‌های فراوان، در این رشته موفق به کسب عناوین مختلف شد و به عنوان یکی از ورزشکاران برجسته شناخته می‌شد.

وی پس از اتمام تحصیلات پیش‌دانشگاهی، در سال 1387 موفق به اخذ مدرک لیسانس مهندسی برق قدرت شد. وی بلافاصله پس از آن، در سال 1389 مدرک فوق‌لیسانس مهندسی انرژی هسته‌ای را از دانشگاه شیراز اخذ کرد. علاقه و اشتیاق دکتر احمدنیا به علم و دانش باعث شد که پس از فارغ‌التحصیلی، به خدمت سازمان انرژی اتمی ایران بپیوندد و در پروژه‌های ملی و مهم این سازمان مشارکت داشته باشد.

وی همچنین با اخذ بورسیه از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری جمهوری اسلامی ایران، برای ادامه تحصیل به روسیه عزیمت کرد و در سال 1394 با موفقیت مدرک دکترای مهندسی برق خود را از دانشگاه مسکو اخذ کرد. تسلط او به زبان‌های انگلیسی و روسی نیز از دیگر دستاوردهای ایشان در این مسیر علمی بود.

دکتر احمدنیا در سال 1394 به کشور بازگشت و به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری مشغول به کار شد. از همان ابتدا، دکتر احمدنیا به دلیل تعهد و تخصص خود در تدریس و تحقیق، به یکی از چهره‌های برجسته علمی در حوزه مهندسی برق تبدیل شد. همچنین، او از سال 1390 به عنوان عضو انجمن هسته‌ای ایران فعالیت دارد و در این حوزه نیز به فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی مشغول است.

دکتر محسن احمدنیا فردی فروتن، با اخلاق و منش پهلوانی است. فرزندان این سرزمین کهن همواره با انگیزه‌ای راسخ و با تلاش‌های بی‌وقفه به دنبال تحقق آرمان‌های خود بوده‌اند، و دکتر احمدنیا نیز نمونه بارز چنین شخصیتی است. نهادینه کردن پاکی اندیشه و خدمت به مردم، از مهم‌ترین اصولی است که دکتر احمدنیا همواره در زندگی خود دنبال کرده است.